προσπέμπω

English (LSJ)

   A send to, esp. of messengers or envoys, φίλους Ar.Eq. 473; κήρυκα Th.7.3; π. τινά τινι send or conduct one person to another, αὐτὸν δεῦρο προσπέμψας ἐμοί S.OC1349, cf. 1101, Th.1.53, X.Cyr.8.5.18: simply, c. dat., send to one (sc. ἄγγελον), Th.7.35, D. 19.167, etc.; π. τινὶ ἵνα . . Arr.Epict.1.2.19; also π. λόγους ἔς τινας Th.8.47: abs., Hdt.9.108; ἐς Ὄλυνθον Th.2.79.