ἠχέω
Οὔτ' ἐν φθιμένοις οὔτ' ἐν ζωοῖσιν ἀριθμουμένη, χωρὶς δή τινα τῶνδ' ἔχουσα μοῖραν → Neither among the dead nor the living do I count myself, having a lot apart from these
English (LSJ)
Aeol.and Dor. ἀχέω [ᾱ]: I intr., sound, ring, peal, ἠχεῖ δὲ κάρη . . Ὀλύμπου Hes.Th.42; ὅταν ἀχήσῃ πολιὸς βυθός Mosch.Fr.1.4; ἀχοῦσι προσπόλων χέρες E.Supp.72 (lyr.); of metal, ἠχέεσκε ὁ χαλκὸς τῆς ἀσπίδος Hdt.4.200; τὰ χαλκία πληγέντα μακρὸν ἠχεῖ Pl.Prt.329a, cf. Men.66.4; of the grasshopper, chirp, Alc.39, Theoc.16.96; of the ears, tingle, ἠχήσει τὰ ὦτα LXX 1 Ki.3.11; διὰ τί ἠχεῖ ἢ διὰ τί ἐμφαίνεται; impers., of anecho, Arist.AP0.98a27. 2 suffer from noises in the ears, Herod.Med. ap. Orib.10.40.3. II c. acc. cogn., ἀχεῖν (ἰαχεῖν codd.) ὕμνον to let it sound, A.Th.869 (lyr.); κωκυτόν S.Tr.866; γόους Id.Fr.523; ὕμνους E.Ion883 (lyr.); χαλκέον ἄχει sound the cymbal! Theoc.2.36; ἐφεξῆς ἠχοῦντα αὐτά (sc. τὰ φωνήεντα) Demetr.Eloc.71: —Med., ἀχεῖσθαί τινα to sound his praises, dub. in Pi.Fr.75.19:— Pass., ἠχεῖται κτύπος a sound is made, S.OC1500. (Cf. sq.)
