δεῦτε

English (LSJ)

Adv., as pl. of δεῦρο,

   A come hither! in Hom. with pl. imper. (exc. δεῦτ' ἄγε Φαιήκων ἡγήτορες Od.8.11), either expressed, δεῦτ' ἄγετ' Il.7.350, al.; or understood, δεῦτε, φίλοι 13.481; δεῦθ', ἵνα . . ἴδησθε Od.8.30: rarely in Lyr., Sapph.60,65, and Trag., δεῦτε, λείπετε στέγος E.Med.894: in later Prose, δ. οἰκοδομήσωμεν LXX Ge. 11.4; δ. ἴδετε Ev.Matt.28.6; δ. καὶ ἀκούσατε Arr.Epict.3.23.6; δ. πρός τινα Plu.Cor.33.