ὑποβρύχιος
Ἡ δ' ἁρπαγὴ μέγιστον ἀνθρώποις κακόν → Vitiorum hominibus pessimum est rapacitas → Der Menschen schlimmstes Laster ist die Gier nach Raub
English (LSJ)
[ῠχ], ον, also α, ον,
A under water, τὴν δ' ἄνεμος . . καὶ κῦμα θαλάσσης θῆκαν ὑποβρυχίην h.Hom.33.12; ὑποβρύχιον . . φέρων (sc. τὸν ἵππον) Hdt.1.189; ὑ. θάνατοι Cat.Cod.Astr.2.161: metaph., ἡ Ἑλλὰς ὑ. φερομένη Aristid.Or.23(42).46. II below the surface, ὑποβρύχιαι συμπεριφέρονται Pl.Phdr.248a; opp. ἐπιπολάζων, Luc.Dips.3; deep-seated, ἐκπυήσιες Hp.Art.12; ὑ. πυρετός a hidden fever, one that shows itself by degrees, Id.Epid.1.25 (so Littré with Gal.9.560; ἄρχεται μαλακῶς καὶ ὑποβρύχια [Adv.] codd., Kühl.); πυρετοὶ -ιοι Aret.SD2.9; ὀφθαλμῶν ὑ. πόνος ib.1.2; πῦρ Id.SA2.7. 2 deep, θάλασσα, βυσσός, Opp.H.1.49, 5.159.—Cf. βρύχιος, περιβρύχιος. III = ὑποβρυχώμενος, of oxen, h.Merc.116.
