γεωμετρικός

English (LSJ)

ή, όν,

   A of or for geometry, geometrical, ἀριθμός Pl.R.546c, etc.; ἰσότης Id.Grg.508a; ἀναλογία Arist.EN1131b13; μεσότης Theo Sm.p.106 H., etc. (cf. γαμετρικός) ; ἁρμονία Nicom.Ar.2.26; θεωρήματα Plu.2.720a (Sup.); γεωμετρική (sc. τέχνη), geometry, Pl.Grg.450d, Nicom.Com.1.18; τὰ -κά title of work on geometry, Democr.11n, cf. Arist.APo.79a9. Adv. -κῶς by a rigidly deductive proof, Procl.in Prm.p.897 S., Id.in Ti.1.345 D.: γ. refellere, prove wrong to demonstration, Cic.Att.12.5.3.    II skilled in geometry, Pl.R.511d, Plu.2.579b, Arist.Pol. 1282a9; γ. Βριάρεως, of Archimedes, Id.Marc.17: Comp. -ώτερος Ph.1.621. Adv. -κῶς Arist.Top.161a35, Str.2.1.41, Plu.2.643c.

German (Pape)

[Seite 488] ή, όν, zum Land-, Feldmessen gehörig; ἡ γ., sc. τέχνη, Geometrie, Feldmeßkunst, Plat. Gorg. 450 d u. öfter; ὁ γ., der in der Geometrie erfahren ist, Theaet. 145 a u. öfter; auch Sp., wie Plut. Marcell. 17; γεωμετρικώτατον θεώρημα Symp. 8, 2, 4. – Adv., auf geometrische Art, Cic. Att. 12, 5.