πολυστάφυλος
From LSJ
χαῖρ', ὦ μέγ' ἀχρειόγελως ὅμιλε, ταῖς ἐπίβδαις, τῆς ἡμετέρας σοφίας κριτὴς ἄριστε πάντων → all hail, throng that laughs untimely on the day after the festival, best of all judges of our poetic skill
English (LSJ)
[ᾰ], ον,
A rich in grapes, of places, Il.2.507, S.Ant.1133 (lyr.); also Διόνυσε h.Hom.26.11; ἄμπελος Hecat.15J.
German (Pape)
[Seite 673] vieltraubig; Beiname einer Stadt, Il. 2, 507; Dionysos, H. H. 25, 7; ἀκτά, Soph. Ant. 1120; sp. D., wie in der Anth.
Greek (Liddell-Scott)
πολυστάφῠλος: [ᾰ], -ον, ὁ ἔχων πολλὰς σταφυλάς, Ἰλ. Β. 507, Ὕμν. Ὁμ. 25. 11, Σοφ. Ἀντ. 1133, κτλ.
