ἀποφατικός

English (LSJ)

ή, όν, (ἀπόφημι)

   A negative, opp. καταφατικός, λόγος Arist.Cat.12b8, cf. Chrysipp.Stoic.2.55,69; ἐπίρρημα A.D.Synt.245.24. Adv. -κῶς Arist.APr.64a14; also written for ἀποφαντικῶς, A.D. Pron.27.16.    II conclusive, PLond.5.1902v (vi A.D.).

German (Pape)

[Seite 334] verneinend, Ggstz καταφατικός, im adv.; Arist. de interpr. 7.