incilo
From LSJ
Ζῆν οὐκ ἄξιος, ὅτῳ μηδὲ εἷς ἐστι χρηστὸς φίλος → Life is not worth living if you do not have at least one friend.
Latin > English (Lewis & Short)
incīlo: āre, v. a.,
I to rebuke, blame (anteclass.): jure increpet inciletque, Lucr. 3, 963: me oratione, Pac. ap. Non. 125, 5 (Trag. Fragm. v. 136 Rib.); Lucil. ib. 7: spernere, incilare probris, Att. ib. 1: factum alicujus, id. ib. 3 (Trag. Fragm. v. 41, 430, 458 Rib.).