Θεὸς πέφυκεν, ὅστις οὐδὲν δρᾷ κακόν → Deus est, qui nihil admisit umquam in se mali → Es ist ein göttlich Wesen, wer nichts Schlechtes tut
lĭtātĭo: ōnis, f. lito,
I a fortunate or successful sacrifice, Plaut. Ps. 1, 3, 100: per dies aliquot hostiae majores sine litatione caesae, diuque non impetrata pax deorum, Liv. 27, 23, 4: sacrificare, id. 41, 15, 4; Inscr. Fratr. Arval. ap. Orell. 2271.