abusive

English > Greek (Woodhouse)

adj.

Ar. and P. διάβολος, βάσκανος, P. βλάσφημος, κακήγορος, φιλολοίδορος, συκοφαντικός, V. λοίδορος (Eur., Cycl.), κακόστομος, P. and V. κακός.

Latin > English (Lewis & Short)

ăbūsīvē: adv. abusivus.
I By an improper use, Quint. 8, 6, 35; 9, 2, 35.—
II Slightly, not in good earnest, Amm. 24, 4.

Latin > French (Gaffiot 2016)

ăbūsīvē,
1 par catachrèse, métaphoriquement : Quint. 8, 6, 35
2 de façon insolite, abusive : Mamert. An. 1, 6 ; Amm. 24, 4, 19.