oppidulum
From LSJ
Aristotle, Nicomachean Ethics, 5.30
Latin > English (Lewis & Short)
oppĭdŭlum: i, n.
dim. oppidum,
I a small town (class.), Cic. Att. 10, 7, 1; id. Q. Fr. 2, 12, 1: mansuri oppidulo, quod versu dicere non est (viz Equus Tuticus), Hor. S. 1, 5, 87.
Latin > French (Gaffiot 2016)
oppĭdŭlum,¹⁵ ī, n., dim. de oppidum, petite ville : Cic. Q. 2, 10, 2 ; Hor. S. 1, 5, 87.
