Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

assentatio

From LSJ
Revision as of 08:22, 13 August 2017 by Spiros (talk | contribs) (6_2)
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)

Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιονὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking

Plutarch, Advice about Keeping Well, section 24

Latin > English (Lewis & Short)

assentātĭo: (ads-), ōnis, f. assentor.
I A flattering assent, flattery, adulation: istaec illum perdidit adsentatio, Plaut. Bacch. 3, 3, 7: nullam in amicitiis pestem esse majorem quam adulationem, blanditiam, adsentationem, Cic. Lael. 25, 94: adsentationes, blanditiae et pejor odio amoris simulatio, Plin. Pan. 85: Graeci diuturnā servitute ad nimiam adsentationem eruditi, Cic. ad Q. Fr. 1, 1, 5: se blanditiis et adsentationibus in Asinii consuetudinem penitus immersit, id. Clu. 13: inflatus adsentationibus, Liv. 24, 6 al.—
II Rarely in a good sense, approbation, assent, Vell. 2, 128: ad neutram partem adsentationem flectere, Petr. 17.