καστελάνος
From LSJ
καὶ ὑποθέμενος κατὰ τῆς κεφαλῆς φέρειν τὰς πληγάς, ὡς ἐν ἐκείνῃ τοῦ τε κακοῦ τοῦ πρὸς ἀνθρώπους → and having instructed them to bring their blows against the head, seeing that the harm to humans ... (Josephus, Antiquities of the Jews 1.50)
Greek Monolingual
καστελλάνος, ὁ (Μ)
1. ο κάτοικος του καστελιού, του μικρού κάστρου
2. ο διοικητής του καστελιού, ο φρούραρχος
3. (ως τιμητικός τίτλος) πυργοδεσπότης
4. διοικητής, έπαρχος
5. πυργοφύλακας.
[ΕΤΥΜΟΛ. < λατ. castellanus «καστρινός» (< castellum «κάστρο»)].
