παρενοχλώ
From LSJ
Πόλις γὰρ οὐκ ἔσθ᾽ ἥτις ἀνδρός ἐσθ᾽ ἑνός → The state which belongs to one man is no state at all
Greek Monolingual
παρενοχλῶ, -έω ΝΑ
ενοχλώ κάποιον, διαταράσσω την ησυχία του, τον αποσπώ από αυτό με το οποίο ασχολείται
νεοελλ.
στρ. «παρενοχλώ τον εχθρό» — ενοχλώ τον εχθρό με συνεχείς μικρές επιθέσεις ή αιφνιδιασμούς
αρχ.
1. βλάπτω με έμμεσο τρόπο τα συμφέροντα κάποιου («ἀπήγγειλεν αὐτῇ ὅτι παρηνώχλησεν αὐτῷ», ΚΔ)
2. ενοχλώ υπερβολικά («οἱ μισθοφόροι βοηθήσαντες παρενοχλῶσιν αὐτούς», Πολ.)
3. υποφέρω («παρηνωχλούμην ὑπὸ νευρικῆς διαθέσεως»).