Βιοῦν ἀλύπως θνητὸν ὄντ' οὐ ῥᾴδιον → Mortalis ullus vix sit exsors tristium → Schwer ist's für Sterbliche zu leben ohne Leid
και σκορπαλεύρης, ο, θηλ. σκορπαλευρού, Ν
μτφ. αυτός που κατασπαταλά την περιουσία του, που τήν ξοδεύει αλόγιστα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < σκορπώ + αλεύρι].