γελᾷ δ' ὁ μωρός, κἄν τι μὴ γέλοιον ᾖ → the fool laughs even when there's nothing to laugh at
η, Νιατρ. νόσος ήπιας διαδρομής, με χολεροειδείς κενώσεις.[ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. μαρτυρείται από το 1861 στο Γαλλοελληνικόν Λεξικόν τών Σχινά και Λεβαδέως].