υπουργείο
From LSJ
πλέων επί οίνοπα πόντον επ' αλλοθρόους ανθρώπους → while sailing over the wine-dark sea to men of strange speech
Greek Monolingual
το, Ν
1. το σύνολο τών δημοσίων υπηρεσιών ενός κλάδου που έχουν ως επικεφαλής έναν υπουργό («υπουργείο εθνικής οικονομίας»)
2. το σύνολο τών πολιτικών και διοικητικών καθηκόντων ενός υπουργού
3. το κτήριο, στο οποίο στεγάζονται οι κεντρικές υπηρεσίες κάθε υπουργείου
4. (παλαιότερα) το σύνολο τών υπουργών, η κυβέρνηση («το υπουργείο του Ελευθερίου Βενιζέλου»).
[ΕΤΥΜΟΛ. < υπουργός + κατάλ. -είο (πρβλ. ξυλουργ-είο). Η λ., στον λόγιο τ. υπουργείον, μαρτυρείται από το 1824 στα Έγγραφα της προσωρινής διοικήσεως της Ελλάδος].
