Πενία δ' ἄτιμον καὶ τὸν εὐγενῆ ποιεῖ → Pauper inhonorus, genere sit clarus licet → Die Armut nimmt selbst dem, der edel ist, die Ehr'
το / χαμαιτυπεῑον, ΝΜΑ χαμαιτύπηοίκος ανοχής, μπορντέλονεοελλ.συνεκδ. κάθε κακόφημο κέντρο.