Ὡς ἡδὺ κάλλος, ὅταν ἔχῃ νοῦν σώφρονα → Quam dulce facies pulchra cum ingenio probo → Wie froh macht Schönheit, wenn sie klugen Sinn besitzt
ao.2 poét. de ἐκλανθάνω.
ἐκλέλαθον: эп. aor. 2 к ἐκλανθάνω.