εὐστόχως

From LSJ
Revision as of 08:21, 31 December 2018 by Spiros (talk | contribs) (2b)

Πενία δ' ἄτιμον καὶ τὸν εὐγενῆ ποιεῖ → Pauper inhonorus, genere sit clarus licet → Die Armut nimmt selbst dem, der edel ist, die Ehr'

Menander, Monostichoi, 455

French (Bailly abrégé)

adv.
droit au but, adroitement, avec justesse.
Étymologie: εὔστοχος.

Russian (Dvoretsky)

εὐστόχως: 1) метко, без промаха (βάλλειν Xen.);
2) метко, остроумно (προσαγορεύειν Plat., κρῖναι Arst.);
3) во-время, кстати (τὰς εὐκαιρίας προκατειληφέναι Polyb.).