δεικτικῶς
From LSJ
δύο ἀρνήσεις μίαν συγκατάθεσιν ποιοῦσι → two negatives make an affirmative
French (Bailly abrégé)
adv.
de façon à démontrer, par une preuve directe.
Étymologie: δεικτικός.
Russian (Dvoretsky)
δεικτικῶς: лог. воочию, т. е. в порядке непосредственного доказательства, прямо (συλλογίζεσθαι Arst.).
