Τὸν εὐτυχοῦντα καὶ φρονεῖν νομίζομεν → Fortuna famam saepe dat prudentiae → Von dem der glücklich, glaubt man auch, dass er klar denkt
ἄκλυτος, -ον (Α) κλύωαυτός που δεν ακούστηκε, ο αθόρυβος.[ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ < ἀ- στερητ. + κλυτὸς < κλύω.