διακοιλαίνω
From LSJ
αὐτῇ τῇ ψυχῇ αὐτὴν τὴν ψυχὴν θεωροῦντα ἐξαίφνης ἀποθανόντος ἑκάστου → beholding with very soul the very soul of each immediately upon his death
English (LSJ)
A hollow out, Sch.Od.4.438.
German (Pape)
[Seite 582] aushöhlen, Schol. Od. 4, 438.
Spanish (DGE)
excavarglos. a διαγλάφω Apollon.Lex.958, Sch.Od.4.438
•en v. pas. ser labrado, esculpido en hueco ἂν αἱ φλιαὶ ... σιδήρῳ διακοιλαίνοιντο si las jambas fueron labradas con herramienta Cyr.Al.M.71.1028C
•fig. ἡ καρδία φόβῳ Θεοῦ διακοιλαίνεται su corazón se ahueca con el temor de Dios Anon.Hier.Luc.34.6.
