κεφαλαλγός
From LSJ
Ἡ γλῶσσ' ἁμαρτάνουσα τἀληθῆ λέγει → Inesse linquae veritas lapsae solet → Die Zunge, wenn sie in die Irre geht, spricht wahr
German (Pape)
[Seite 1428] = κεφαλαλγής 2, Plut. de sanit. tuend. p. 396, schwerlich richtig.
French (Bailly abrégé)
ός, όν :
qui fait mal à la tête.
Étymologie: κεφαλή, ἄλγος.
Greek (Liddell-Scott)
κεφᾰλαλγός: -όν, ἴδε ἐν λεξ. κεφαλαλγής.
Russian (Dvoretsky)
κεφᾰλαλγός: Plut. v. l. = κεφαλαλγής.
