βεβαιωτήρ
From LSJ
Μακάριος, ὅστις μακαρίοις ὑπηρετεῖ → Beatus ille, cui beatus imperat → Glückselig, wer im Dienste bei Glücksel'gen steht
English (LSJ)
βεβαιωτῆρος, ὁ, = βεβαιωτής (one who gives assurance of, warrantor) 2, GDI 1684 (Delph.), al.
Spanish (DGE)
-ῆρος, ὁ
garante legal, muy frec. en inscr. de Delfos en actas de manumisión βεβαιωτῆρες κατὰ τοὺς νόμους τᾶς πόλιος FD 4.479.12, cf. 480A.7, GDI 1684.8, SEG 36.501.7 (Delfos, todas II a.C.).
German (Pape)
[Seite 440] ῆρος, ὁ, = folgd., Inscr. Tithorensis (Rhein. Mus. N. F. II, 4), Bürge, den der Freigelassene stellt.
