γελᾷ δ' ὁ μωρός, κἄν τι μὴ γέλοιον ᾖ → the fool laughs even when there's nothing to laugh at
-ίδος, ἡ, Αμτγν. θηλ. του Ρωμαίος.[ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ < Ῥώμη + επίθημα -ίς, -ίδος].
