Θεὸν ἐπιορκῶν μὴ δόκει λεληθέναι → Deum latere ne putes, quod peieras → Nie, glaub's nur, bleibt vor Gott ein Meineid unbemerkt
ἀποπερατόω, ἐκπίπτω, ἐκκάμνω, ἀπολείπω, διαλύομαι, ἀποφθινύθω, ἐκρήγνυμι, ἐκκενόω