ἀνεξάρνητος

German (Pape)

[Seite 223] ohne zu läugnen, Iust. Mart.

Greek (Liddell-Scott)

ἀνεξάρνητος: -ον, ὁ μὴ ἐξαρνούμενός τι, μ. γεν. ἀνεξαρνήτους ἡμᾶς γίνεσθαι τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ Ἰουστῖν. Μάρτ. πρὸς Τρύφ. σ. 195.