ἀνεξάρνητος
From LSJ
τὸ λακωνίζειν πολὺ μᾶλλόν ἐστιν φιλοσοφεῖν ἢ φιλογυμναστεῖν → to behave like a Lacedaemonian is much more to love wisdom than to love gymnastics (Plato, Protagoras 342e6)
German (Pape)
[Seite 223] ohne zu läugnen, Iust. Mart.
Greek (Liddell-Scott)
ἀνεξάρνητος: -ον, ὁ μὴ ἐξαρνούμενός τι, μ. γεν. ἀνεξαρνήτους ἡμᾶς γίνεσθαι τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ Ἰουστῖν. Μάρτ. πρὸς Τρύφ. σ. 195.
Spanish (DGE)
-ον
I 1no negado, no rehusado μενούσης μοι τῆς κατὰ θεὸν πολιτείας ἀνεξαρνήτου Tat.Orat.42.
2 innegable, incontestable εἰς ἀνεξάρνητον μαρτύριον τοῦ θανάτου A.Io.9.
3 que no niega ἀνεξαρνήτους ἡμᾶς ... τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ Iust.Phil.Dial.30.2.
II adv. -ως sin denegación, A.Mart.13.5.3.
