γελᾷ δ' ὁ μωρός, κἄν τι μὴ γέλοιον ᾖ → the fool laughs even when there's nothing to laugh at
ἀμορφώτως: ἐπίρρ., ἀσχηματίστως, Πρόκλ. εἰς Πλάτ. Παρμεν. σ. 780, ἔκδ. Σταλλβ.