φλῆνος
From LSJ
Μακάριος, ὅστις οὐσίαν καὶ νοῦν ἔχει → Felix, qui mentem cum divitiis possidet → Glückselig, wer Vermögen und Vernunft besitzt
English (LSJ)
εος, τό,
A = φλήναφος, prob. for φλῆφος in Hsch. II φληνός and φλενός are assumed as etym. of φλήναφος in EM796.9, 10.
German (Pape)
[Seite 1292] τό, Geschwätz (?).
Greek (Liddell-Scott)
φλῆνος: τό, = φλήναφος, ἀναγινωσκόμενον ὑπὸ Salmas, παρὰ Ἡσυχ. ἀντὶ φλῆφος. ― Ἐν τῷ Μεγάλ. Ἐτυμ. 796, 10, λαμβάνεται ὁ τύπος φληνὸς ὡς ῥίζα τοῦ φλύναφος.
