ἐπίρρυτος
Ὅμοια πόρνη δάκρυα καὶ ῥήτωρ ἔχει → Lacrumae oratori eaedem ac meretrici cadunt → Von Dirne und von Redner sind die Tränen gleich
English (LSJ)
ον, (ἐπιρρέω)
A running, ὕδατα Thphr.CP3.8.3, HP5.9.5; of food, infused into the body, τροφῆς νάματα ἐ. Pl.Ti.80d; of sight, infused from the sun, Id.R.508b; ψυχαί Ti.Locr.99e; ἡδοναὶ δι' αἰσθήσεων ἐπίρρυτοι Max. Tyr.31.7; ἐ. δύναμις, opp. σύμφυτος, Gal.1.319. 2. metaph., overflowing, abundant, καρπός A.Eu.907. II. Pass., flowed into, subject to influx, opp. ἀπόρρυτος, Pl.Ti.43a. 2. overflowed, moist, πεδίον X.An.1.2.22. III. as Subst., perh. oilvessel or pipe, ἀλείψασαν δρακτοῖς καὶ ἐπιρύτοις JRS16.90, cf. OGI479.10 note. ἐπιρρῠφέω, Ion. for -ρροφέω (q.v.).
Greek (Liddell-Scott)
ἐπίρρῠτος: -ον, (ἐπιρρέω) ῥέων ἐντὸς ἢ πρός, ὕδωρ Θεοφρ. π. Φυτ. Αἰτ. 3. 8, 3· ἐπὶ τροφῆς, ἐγχεόμενος, ἐγχυματιζόμενος εἰς τὸ σῶμα, Πλάτ. Τίμ. 80D· ἐπὶ ὁράσεως, πηγάζων ἐκ τοῦ ἡλίου, ὁ αὐτ. ἐν Πολ. 508Β, πρβλ. Τίμ. Λοκρ. 99D. 2) μεταφ., ἐπιρρέων, ἄφθονος, καρπὸς Αἰσχύλ. Εὐμ. 907· πρβλ. ἐπίσσυτος. ΙΙ. Παθ., ὁ ὑποκείμενος εἰς ἐπιρροήν, ἀντίθ. τῷ ἀπόρρυτος, Πλάτ. Τίμ 43Α. 2) καταβρεχόμενος, ποτιζόμενος ὑπὸ ὑδάτων, πεδίον μέγα καὶ καλόν, ἐπίρρυτον, περὶ τοῦ πεδίου τῆς Κιλικίας τοῦ διαρρεομένου ὑπὸ τῶν ποταμῶν Πυράμου, Κύδνου καὶ Ψάρου, Ξεν. Ἀν. 1. 2, 22.
