ἀνελλιπής

English (LSJ)

ές,

   A unfailing, unceasing, α. παρασχείν τήν αγοράν SIG 799.17 (Cyzicus), cf. Ael.VH1.33; of rivers, Poll.3.103. Adv. -πώς Plu.2.495c, S.E.M.8.439, CIG(add.)2775b (Aphrodisias).    II not lacking, τινός OGI194: abs., lacking nothing, Plot.5.8.7. Adv. = απερίττως, σημαίνειν mean exactly, Alex.Aphr.in Top.43.3.—Also spelt ανελλειπής Eutoc.in Archim.3.114.16 H., Ammon. in APr.32.22.