μαλακίζομαι
Θεράπευε τὸν δυνάμενον, ἄνπερ νοῦν ἔχῃς (αἰεί σ' ὠφελεῖν) → Si mens est tibi, coles potentes qui sient → Dem Mächtigen sei zu Willen, bist du bei Verstand (Sei immer dem zu Willen, der dir nützen kann)
English (LSJ)
fut.
A μαλακισθήσομαι D.C.38.18: aor. ἐμαλακίσθην Th.2.42, al., Pl.Sph.267a, D.24.175: less freq. in med. form ἐμαλακισάμην, X.Ap.33, Cyr.4.2.21:—to be softened or made effeminate, show weakness or cowardice, οὔτε πλούτου τις . . ἀπόλαυσιν προτιμήσας ἐμαλακίσθη, οὔτε πενίας ἐλπίδι Th.l.c.; of soldiers, μὴ ὄντος χωρίου . . ὅποι ἂν μαλακισθέντες σωθείητε Id.7.77; κἂν αὐτὸς μαλακίζηται X. Cyr.2.3.3; μ. πρὸς τὸν θάνατον meet death like a weakling, Id.Ap. l.c. 2 to be softened, appeased, Th.6.29; πρὸς τὸ παρόν Id.3.40. 3 to be weakly, Arist.HA605a25, Thphr.Char.1.4, PSI4.420.16 (iii B. C.), SIG2850.24 (Delph., ii B. C.): acc. to Phot. applied to men in Att., opp. ἀσθενεῖν, of women, but this is not so; cf. Alciphr. 2.1.
