ἀθέλεος
From LSJ
κορυφαῖον τέλος τῶν πραγμάτων → crowning fulfilment of things
English (LSJ)
ον, (θέλω) = sq., dub. l. A.Supp.862 (lyr.).
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui agit contre sa volonté.
Étymologie: ἀ, θέλω.
Spanish (DGE)
-ον
contra la propia voluntad θέλεος ἀθέλεος quieras, no quieras A.Supp.862.