βακχιάζω

ὦ φίλον ὕπνου θέλγητρον, ἐπίκουρον νόσου → o dearest charm of sleep, ally against sickness

German (Pape)

[Seite 427] = βακχεύω, Eur. Cycl. 204 Bacch. 931.

1 ser presa del delirio báquico βακχιάζων ἐξ ἕδρας μεθώρμισα E.Ba.931, τότε βακχίαζε Philod.Scarph.14.
2 estar ebrio τί βακχιάζετ'; E.Cyc.204.