αφεντικό

From LSJ

Ἔνιοι δὲ καὶ μισοῦσι τοὺς εὐεργέτας → Nonnulli oderunt adeo beneficos sibi → Es hassen manche sogar ihre Wohltäter

Menander, Monostichoi, 171

Greek Monolingual

το (και αφεντικός, ο)
1. κύριος, αφέντης
2. ο κύριος ως προς το υπηρετικό προσωπικό
3. κύριος του σπιτιού, οικοδεσπότης
4. ο εργοδότης
5. στον πληθ. τα αφεντικά
α) ο κύριος και η κύρια του σπιτιού ή οι εργοδότες
6) η τάξη των αφεντάδων.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μσν. αφεντικός < αρχ. αυθεντικός (πρβλ. αφέντης)].