εὐστόμως
From LSJ
ἤκουσεν ἐν Ῥώμῃ καὶ ἀρσένων ἑταιρίαν εἶναι → he heard that there was also a fellowship of males in Rome (Severius, commentary on Romans 1:27)
French (Bailly abrégé)
adv.
1 d'une voix agréable ou mélodieuse;
2 en un langage clair;
Sp. εὐστομώτατα.
Étymologie: εὔστομος.
Russian (Dvoretsky)
εὐστόμως: с благоговейным молчанием (κεῖσθαι περὶ τῶν θείων Plut.).
