οπισθοκέλευθος
From LSJ
ὁ ναύτης ὁ ἐν τῇ νηῒ μένων βούλεται τοὺς τέτταρας φίλους ἰδεῖν → the sailor staying on the ship wants to see his four friends
Greek Monolingual
ὀπισθοκέλευθος, -ον (Α)
αυτός που ακολουθεί κάποιον βαθίζοντας πίσω του, ακόλουθος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < οπισθ(ο)- + κέλευθος «δρόμος, οδός» (πρβλ. οξυκέλευθος)].
