πανάρκετος

From LSJ

Εὐχῆς δικαίας οὐκ ἀνήκοος θεός → Numquam deus surdescit ad iustas preces → Der angemessnen Bitte öffnet Gott sein Ohr

Menander, Monostichoi, 146

French (Bailly abrégé)

η, ον :
qui suffit à tout, grand, fort, puissant.
Étymologie: πᾶν, ἀρκέω.

Russian (Dvoretsky)

πᾰνάρκετος: огромный, весьма сильный, подавляющий (νόσος Aesch.).