ανεπαρκής

Greek Monolingual

-ές
1. μη επαρκής, ελλιπής, ελαττωματικός
2. ανάξιος, ανίκανος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < αν- στερ. + επαρκής. Η λ. μαρτυρείται από το 1856 στο Γαλλοελληνικό και Ελληνογαλλικό Λεξικό του Σκαρλάτου Βυζάντιου].