ψωμάς

Greek Monolingual

ο, θηλ. ψωμάδαινα, Ν
1. αρτοποιός
2. ψωμοφάγος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ψωμί + κατάλ. -άς (πρβλ. γαλατ-άς)].