-ή, -ό (ΑΜ ἰατός, -ή, -όν)ο ιάσιμος, αυτός που μπορεί να θεραπευθεί.[ΕΤΥΜΟΛ. Ρηματικό επίθ. σε -τος του ρ. ιάομαι, -ώμαι.ΣΥΝΘ. (Β' συνθετικό) ανίατος, δυσίατος, ευίατος].