λαγοδαίτης

English (LSJ)

ου, ὁ, (δαίω B)

   A hare-devourer, A. Ag.123 (lyr.).

German (Pape)

[Seite 3] Hafen fressend, vom Adler, Aesch. Ag. 122.

Greek (Liddell-Scott)

λᾰγοδαίτης: -ου, ὁ, (δαίω) ὁ κατατρώγων τοὺς λαγωούς, ἐπὶ ἀετοῦ, Αἰσχύλ. Ἀγ. 123 (Λυρ.).

French (Bailly abrégé)

ου (ὁ) :
qui mange des lièvres.
Étymologie: λαγώς, δαίνυμαι.

Greek Monolingual

λαγοδαίτης, ὁ (Α)
(για αετό) αυτός που κατατρώγει τους λαγούς.
[ΕΤΥΜΟΛ. < λαγώς + -δαίτης (< δαίομαι «διαιρώ, χωρίζω»), πρβλ κρεο-δαίτης, χρηματο-δαίτης].