ἀντιχαλεπαίνω

English (LSJ)

   A to be embittered against, D.H.17.5, Plu.2.468b.

Greek (Liddell-Scott)

ἀντιχᾰλεπαίνω: χαλεπαίνω κατὰ χαλεπήναντος, Διον. Ἁλ. Ἐκλογαὶ τ. 4, σ. 2335, 17, ἔκδ. Reisk., Πλούτ. 2. 468Β.

French (Bailly abrégé)

se fâcher ou être fâché contre, τινι.
Étymologie: ἀντί, χαλεπαίνω.

Spanish (DGE)

estar enfadado a su vez, estar disgustado c. dat. τοῖς ἐκείνων πάθεσι Plu.2.468b
•abs. D.H.17.5.

Greek Monolingual

ἀντιχαλεπαίνω (Α)
οργίζομαι, δυσανασχετώ εναντίον κάποιου.