ἡδυσματοθήκη, ἡ (Α)θήκη για ήδύσματα, αρωματοθήκη.[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. ηδυσματ- του ήδυσμα (πρβλ. γεν. ηδύσματ-ος) + συνδετικό φωνήεν -ο- + θήκη.