θελημός

Revision as of 07:17, 29 September 2017 by Spiros (talk | contribs) (16)

English (LSJ)

όν,

   A willing, Emp.35.6.    2 kindly, ἄλσος B.16.85; glossed by ἥσυχος, Phot.

Greek (Liddell-Scott)

θελημός: -όν, = θελεμός, ἥσυχος, πόντιον τέ νιν δέξατο θελημὸν ἄλσος Βακχυλ. 16. 85.

Greek Monolingual

θελημός, -όν (Α) θέλω
1. αυτός που θέλει, αυτός που δέχεται, ο πρόθυμος
2. ωραίος, θελκτικός («θελημόν ἄλσος», Βακχυλ.)
3. (κατά τον Φώτ.) «θελημός
ἀντὶ τοῦ ἥσυχος».