(Μ ἴσαμε)
επίρρ. (για τόπο ή χρόνο) α) έως, μέχρι (i. «κι άδειος ο δρόμος πέρα, ίσα με πέρα», Πορφύρ.
ii. «ἱσαμε αύριο»)
β) ώσπου («ἱσαμε να τον δω, έφυγε)
2. (σε σύγκριση) σαν (α. «η πέτρα ήταν ίσαμε ένα αβγό» β. «αυτός είναι ίσαμε τον αδελφό μου»).
[ΕΤΥΜΟΛ. < επίρρ. ἴσα + πρόθ. με].