κισσοστέφανος

English (LSJ)

ον,

   A ivy-crowned, of Dionysus, AP9.524.11.

German (Pape)

[Seite 1443] = Folgdm; Bacchus, Anth. IX, 524, 11.

Greek (Liddell-Scott)

κισσοστέφᾰνος: -ον, ἐστεμμένος κισσῷ, Ἀνθ. Π. 9, 524, 11.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
couronné de lierre.
Étymologie: κισσός, στέφανος.

Greek Monolingual

κισσοστέφανος, -ον (Α)
κισσοστεφής.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κισσός + -στέφανος (< στέφανος), πρβλ. σταχυο-στέφανος, χαλκο-στέφανος.