διαθολόω

English (LSJ)

   A darken, ἡ σκιὰ τῆς γῆς δ. τὸ φέγγος Plu.Daed.4:—Pass., τῆς θαλάσσης διαθολωθείσης Id.2.978b.

German (Pape)

[Seite 579] ganz schwärzen, trüben, θάλασσαν, vom Tintenfisch, Plut. sol. an. 26.

Greek (Liddell-Scott)

διαθολόω: καθιστῶ τι θολόν, θάλασσαν Πλούτ. 2. 978Β.

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
ao. Pass. fém. gén. διαθολωθείσης;
remuer la vase ; troubler profondément, acc..
Étymologie: διά, θολόω.

Spanish (DGE)

oscurecer, nublar τὰς ὄψεις Plu.Eum.16, τὸ φέγγος (τῆς σελήνης) Plu.Fr.157.4, en v. pas. θαλάττης διαθολωθείσης oscurecido el mar (por la tinta de la sepia), Plu.2.978b, τὸ σχῆμα καὶ τὸ χρῶμα τέλεον διατεθολωμένοι καὶ ῥυπῶντες Origenes Comm.in Mt.10.7
•enturbiar en metáf. τὸν ἐν τῇ ψυχῇ αἰθέρα Philostr.VA 1.8.

Russian (Dvoretsky)

διαθολόω: делать мутным, мутить (θάλασσα διαθολωθεῖσα Plut.).